22 Aralık 2009 Salı

KafKa


*Düzyazılarınız insanı duygulandıracak kadar körpe.Olay ve nesnelerin kendilerinden çok,onların sizdeki izlenimlerinin sözünü ediyorsunuz.Bu da lirizmdir.Analayıp kavramak yerine tutup okşuyorsunuz dünyayayı.
....
*Kafadan kaleme giden yol,kafadan dile giden yoldan çok daha uzun ve çetindir,Kimi şeyler yitip gider bu arada.
.....

*Bu şiirleri anlayamıyorum doğrusu.Öylesine gürültülü,öylesine sözcük kalabalığı içeren şeyler ki,insan kendi kendisinden kopup üzerine eğilemiyor bir türlü.Şiirlerdeki sözcükler birer köprü değil,yüksek ve aşılamaz duvarlar oluşturuyor.Biçim sürekli ayağına dolaşıyor insanın,içeriğin yanına bir türlü yaklaşılamıyor.Sözcükler bir yoğunluk kazanıp dil dediğimiz şeye dönüşemiyor asla.Bir yaygara o kadar...
....

*Bu arayış,insanlık dışı bir yola çıkıyor.Bu edebiyat,sınırlara saldırmaktan başka birşey değil

*Sanat sanatçı için bir derttir,yeni bir derde tutulmak için bu dertten kurtarmaya bakar kendini.Sanatçı bir dev değildir,varlığının kafesine kapatılmış az ya da çok renkli bir kuştur sadece..

....

*Genç sanatçıların dili açığa vurduğundan daha çok şeyi kendisine saklıyor..
....

*İnsanların diğer insanların eylemlerini yargılamaları hem gerçek hem boştur,yani önce gerçek sonra boştur...
....
*Görüp yaşadığım kadarıyla,gerek okulda gerek evimizde kendine özgülük yok edilmeye çalışılıyordu..
....
*Yazıya geçen yaşantının yalnızca posasıdır
...
Franz Kafka
Tablo:kandinsky

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sözün Gücüne inanmayan neden kelime-i şehadet getirir ki?..