31 Ekim 2012 Çarşamba

Uzun Hikaye'dir.



Kalemle yazmayı öğretene hamd ile.

Ne yazık ki Şeriati kadar yazmamak üzerine içten cümlelerim yok
ama özledim kelimesinin samimiyetine sığınarak söylüyorum ki
insan özlüyor devrik bile olsa iki cümleyi ard arda getirmeyi.

Haksızlık etmemek adına evlilik gibi "uzun bir hikayeye" henüz girizgah yapmış olduğum hatrıma geldi.
ne çok cümle biriktirmiştim oysa bunları bir kenara not etmiyor oluşum  gerçekten yazmadığım
manasına mı geliyordur ? kimbilir "bir artı birin iki bile etmedeği" felsefenin bu soruya vereceği cevap malumum değil
ne yazık :)

Bir koşu gidemeyenler için;"Uzun hikaye" tüm bu çok bilinmeyenli dünyada 'hayat bizim neyimiz olur'u gösterdi sanki
Mustafa Kutlu'nun o yalın hikayelerinden birini izliyor olmak insana tuhaf bir tad veriyor.
Bir başkasının hikayesine böylesine yalın bir dille dokunmak ancak Kutlu'nun kalemine yakışıyor
bunu bilenler bilir lakin
osman sınavın kamerasından gözükenlerde es geçilecek gibi değildi
..

Tekrar selam
tekrar dua ile

NüHa