24 Aralık 2009 Perşembe

Burası Dünya!



Saçları yolunarak taranan kız çocukları gibi
Canımız acırken gık'ımız çıkmayacak
"İçime dünya kaçtı Anne! "
Bir bardak su iç geçer.. bir bardak daha
sıvazlıyacaklar sırtımızı
Boğulmak üzere sesimiz kesilicek
"Dünya! elma dersem çık armut dersem çıkma.".
Zehri kanımıza karışacak birazdan
unutulacak gözlerimizin kaçmış feri
Kalbimize dolan zehir
pompalanacak damarlarımıza..
Ağlatacaklar sonra anasını kız çocuklarının
Yakacaklar ağaçların elma yapan dallarını
Bu! diyecekler
bu dünya bu da armutların

Besmelesiz ye sol elle tut
Düşünme sus ve unut..
Elleri armut toplayan çocuklar
gençler ve analar..
Uyutacaklar herbirimizi
Sürülere ninni söylecek izmci amcalarımız
Yutturacaklar insalığa
eşekliğin dayanılmaz saadetini

Lütuf bileceğiz
cehaletin karşı konulmaz hafifliğini
..
NüHa

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sözün Gücüne inanmayan neden kelime-i şehadet getirir ki?..