4 Şubat 2011 Cuma

Tahrir'e giden yol..

"Konfiçyüs Thai Dağı'nın eteklerinde gezinirken ağlayan bir kadın görür.Öğrencilerinden Tze-Lu,kadının yanına giderek neden ağladığını sorar.
Kadın;"Çok acı çekiyorum.Bu çevrede bir kaplan var,önce kaynatamı parçalayıp yedi.Sonra kocamı,şimdi de oğlumu öldürdü" der.

Konfiçyüs söze karışır ve "Öyleyse niçin başka bir yere gitmiyorsun?"diye sorar.
Kadın şu ilginç yanıtı verir;"Çünkü burada insanlara baskı yapan bir Devlet yok!"
O zaman bilge Konfiçyüs öğrencilerine şunları söyler;
"Kadıncağız haklı çocuklarım.Baskı yapan devletler kaplandan daha korkunçtur,bunu hiç unutmayınız!!"

Bugün Mısır'ın soylu direnişçilerinin Tahrir Meydanında atacağı son ve en kuvvetli çığlığın günü..

Duamız odur ki yalnız Hüsnü Mübarek(!) değil onunla birlikte 30'u aşkın yıldır devam eden bu lanet rejimde yerle bir olsun..İstiyoruz ki kuklaları ellerinde tutanlar da kahrolsun.

Kim Dünyaya hakim olmak istemişte gözünü önce Mısır'a dikmemiş..Rabbim Mısır'ı bu ümmete bağışlasın...Müslüman kardeşler(ihvan-ı Müslimin)'in ve soylu mısır halkının direnişi kutlu olsun.

"Velhasıl onlar vurdu biz büyüdük kardeşim" *



NüHa

*Ece Ayhan






2 yorum:

  1. Dünyanın toplumsal ve siyasi dengesinin bir standarda gireceğini hayal edemiyorum ama umud ediyorum.. Zira umut olmayınca yaşamanın pek bir manası kalmıyor..

    Kardeş Mısır halkı için sabır dileklerinde bulunuyoruz ve dua ediyoruz.. Bu günler Mısır'ın tarih yazdığı günler.. Bu tarihi olayı bloğa taşımanız mısır direnişçileri için yapılmış güzel bir amel olmuş..

    YanıtlaSil
  2. "Umut imanın çocuğudur" diyorya hocamız..

    Belki ileride tarihi okuturken çocuklarımıza
    "siz ne yaptınız?" sorularına karşı ,hiç değilse "dua ettik" diyebilelim..

    YanıtlaSil

Sözün Gücüne inanmayan neden kelime-i şehadet getirir ki?..