Seven kalpler hassastır..*

Günler öncesinden haberleşmiş halamı Umre'ye yolcu etmek için sabah namazında kalkmayı planlamış başka türlü yetişemeyeceğimiz konusunda anlaşmıştık (!) :)

Bu sabah işte o kararlaştırılan sabahtı..

Ama ne sabah..

Halamın uçak saati değişip erkene alınınca, bunu haber vermek için gecenin 5'inde babamı arayan halam babam tarafından "uyandırmak için arıyor ama ben uyandım açmıyım" hassasiyetiyle(!) telefonu açmaz :))

Çaresiz bizim telefonlarımızda kapalı olunca diğer amcamı arar

Amcam "Bu saatte kimseyi rahatsız etmiyim ben 1 saat önceden ararım" inceliğini(!) gösterince ......

Botlarımı ve başörtümü asansörde bağladığımı hatırlıyorum tek gözüm kapalı :)))

Her yer karanlık ve biz bir grup insan arabadan inip metroya koşuyoruz

Metro gelmek üzere ama herkesin atladığı bir ayrıntı var "kimse halamı aramıyor :)))))"

Annem "arayın ablam çoktan uçağa binmiştir"

babam, amcama "niye daha erken haber vermiyorsun"

Amcam (sabahın körü bile olmadan aç kalmıyım korkusuyla simit elinde ) "ne farkeder biz yine bu saatte kalkmıyacakmıydık"!!?

ve babam halamı arar ..

halam çoktan uçağa binmiş birazdan havalanıcaktır

:)))))

Buradan sonra benim uykumun açıldığı gülme krizine ramak kaldığım anlar..

Bütün bu telefon alışverişinin evden çıkılmadan yapılması gerekirken metroya indiğimizde yapılması yalnızca bizimkilere has olabilirdi oldu da :)

Hassas düşünceli zarif insanlar babam ve amcam: "olsun bizde karşılamaya gideriz o daha makbul " sözleriyle annemlerin dilinden kurtulucak bir yer aradıysada pek işe yaramadı :)))

Eğer bir grup insanın sabahın köründe metro istikametinde koşturduğunu sonra bağrış gürültü telefonda konuşup aynı hızla metrodan çıktıklarını görürseniz bilin ki halam dönmüş ve evinde huzur içinde kardeşlerini bekliyordur :))))

Sabah;

Bu gördüğümüz kötü bir rüyaydı

biz hiç uyanmadık dimi anne..

:)?

NüHa

* ilkokul yıllarımda müdavimi olduğum "yılan hikayesi" dizisindeki Cem'in meşhur sözü.. :)

fotoğraf:made in Nüha (haykırgil aşireti ) :)