16 Şubat 2010 Salı

Kurur dudakları bazen de sözlerin..




Bu aralar diye başlayan kaç cümle kurdumsa "bu aralar'ı" özetlemeye yetmediği gibi bu aralar'da öyle özetleneceğe benzemiyor ...

çizgini seçmek,


üzerinde yürümek,


dengede durmak..

Birde "bu yaşlar" var tabii :)

Bu yaşların gerektirdiği o çekilmesi bin düş gördürten sancıyı iliklerime kadar hissetmiyorsam yokolayım dedirten cümleler.. Kimi zaman sancıdan kıvranırken buluyorsun kendini bir gece yarısı "bir avuç olan tevhid binası sakinlerin'i" hayal ederken...



"Öyle vurdulu kırdılı filmleri sevmem" diyen annenin yanında içinin vurdulu kırdılı fon müziğiyle bakıyorsun hayata.. Fiil diyorsun fail diyorsun ben diyorsun ? hiçbirşeyi yerli yerine oturtamıyorsun..

Annen kanal değiştiriyor.. senin frekansların kayıyor..

Sonrası bir dünya karınca

...

Bazende böyle uzak kalıyorsun en yakınına
Yazmaya susuyorsun
belki de yazmaya suS'uyorsun..


NüHa

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sözün Gücüne inanmayan neden kelime-i şehadet getirir ki?..