Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız O mahur beste çalar müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız
O mahur beste çalar müjgan'la ben ağlaşırız
Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan ortalık karardı
Bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra
Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara
Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara
Geceler uzar hazırlık sonbahara
Söz:Atilla İlhan
Ahmet Kaya dinliyordum ama müjganlar'ımdan birine tel.de bu şarkıyı dinletene dek 'mahur besteyi' pek dinlemezdim... :) Sevmediğimden değil dinlememi sürekli kılıcak bir anısı olmadığındandır belkide..
O mahur besteleri dinlediğimiz tüm müjganlara ithaf ettim bu sözleri..
NüHa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sözün Gücüne inanmayan neden kelime-i şehadet getirir ki?..