Elimin üzerine doğru süzdü havada konuşan ellerini.. incecik parmaklarıyla hafifçe bir dokunuş bırakmıştı kelimelerini yollacağı adrese..İstiyordu ki o anda içinden kopardığı kelimecikleri doğru adrese yol alsın..Konuşmasının tam ortasında aklının imbiğinden düşürdüğü cümlesini gözlerimin içine bakarak söylemek istemişti belli ki...Ne zaman bir söze vurulsa kalbi sesi erirdi tevazudan.. işte yine öyle olmuştu...
gözlerinin içiyle bakıyordu.
Söyletene şükran borcu vardı ;
-"Özgürlük nedir biliyormusun?"
- .......
-"Özgürlük..Ne istediğini bilmektir!!"
söyledi..
NüHa
Uçarken vuruldu..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sözün Gücüne inanmayan neden kelime-i şehadet getirir ki?..