19 Haziran 2010 Cumartesi

O Mavilik Derdi...



Dünyanın bütün huyları yüzünde
Ben bunlardan birini seviyorum en çok
Sana bir nar kesip uzatıyor ya doğa
Tutsam tanelerini
Sevincin gözyaşları derdim buna.

Bir süre bakışıyoruz karşılıklı
Ben uykudan uyanır uyanmaz

Benimle şiir gibidir bu
Tam karşımda ama yazılmamış

Durmadan bileniyor aklımda.

Seni unutarak baktığımda bile

Dünyanın her yerlerinden geçiyorsun
Yayılıyorsun kalabalıklara
Yalnız yayılmak mı
Aşkın en büyüğü, en dayanılmazı demeli buna.

Özlenirsin, alabildiğine varsın da
Daha da var oluyorsun gün günden
Olgun bir meyva gibi güleceksin zamanla
Bir kadın da değilsin, bir kişi de değilsin

Bir kuş olsa mavilik derdi buna.

Edip Cansever
...


En çok kendimedir şiirler..
En çok derdime..
Çok arabesk olmasın sözler,
Edip canSeverler
:))


NüHa

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sözün Gücüne inanmayan neden kelime-i şehadet getirir ki?..