24 Eylül 2009 Perşembe


BİR PORTE..

Engin sakin berrak bir denize
Uçsuz bir kumsaldan ağır ağır
Nasıl yürürse insan
sokrates öyle yürüdü ölüme.

Tilmizleri (talebeleri) ağlaşırken
O vasiyet ediyordu
--- Asklepyos'a bir horoz borçluyuz
___Unutmayınız.

Ne tuhafsınız dostlar
Güçsüz kadınlar gibi ağlaşmak niye
Yükselmek varken ölümsüzlüğe

İnancına sahip olmak
İnsan olmanın şartı
Kölelikler içinde en onulmaz kölelik
Hayatın ölümcül yanına
Takılıp kalmak değil mi?

İlkin ayaklarında duydu Sokrates
Zehirin soğukluğunu
Ve yavaş yavaş ölüm
Yükseldi göğsüne çenesine

Dudaklarında donan son bir tebessümle
Bir işaret taşı da böylece
Sokrates dikmiş oldu ölüme

Erdem BEYAZIT
......
Erdem Beyazıt bu şiiri bir dostuna ithafen yazmış
bugün bende bu şiiri Erdem Abi anısına okudum
Üstadı rahmetle anıyorum..
Dava adamıydı,şairin silahının kalem olduğunun bilincindeydi
kalemi kullanmaktan çekinmedi
vesselam..

2 yorum:

  1. Beyazıt çok iyi tanıdığım bir şairdir diyemem...Erdem abi iyi tanıdıklarımdan değildir...Umarım zamanla tanımak ve anlamak nasip olur..

    Ölümünün ardından islami kesimin genç ayağında popüler bir hale gelmişti...Hatırlıyorumda forumlarda adına açılan konular filan...Sevmiyorum böyle ölümcül popülerlikleri..Sanırım görse çok üzülürdü...

    Allah rahmet eylesin...

    Sağ olasın canım sayende hem andık hemde güzlliğinden nasiplendik:))

    YanıtlaSil
  2. Hani bi söz varya bitanem
    Kör ölünce badem gözlü kel ölünce .... :))

    Bizde değerleri ölünce farkediyoruz işte,
    Ölümcül popülerlik :D tabirine bayıldım


    Var'ol cancağızım

    YanıtlaSil

Sözün Gücüne inanmayan neden kelime-i şehadet getirir ki?..