Yazıldığı Gibi Okunmuyor..

"Bir gülün açılması devrimdir..."* diye başlayan mısralardaki eylemi görmeyecek kadar uykuda geçirdiğimiz bir zaman diliminden sonra İslam topraklarındaki sessizliğin bozulmasını heyecan ile izlerken Yusuf Kaplan ve Dücane gibi üstadların sözlerine kulaklarımı tıkamak istiyorum mümkün olmadığını bile bile.. Hakikatin çarpıcılığı ve avamın sloganik heyecanları arasında sıkışıp kalmış gibi hissediyorum her seferinde..

Bir yanda Hakan Albayrak'ın "Allahuekber! Firavun devrildi" nidaları, bir yanda Yusuf hocanın "Devrim değil evrim" bildirileri...
Evet yanıbaşımızda bir tarih yazılıyor ama biz bu tarihin neresindeyiz yada neresinde durmalıyıza dair hiçbir fikrimiz yok..Çözümlemenin bu kadar zor ve meselelerin birbirine bu denli girift olduğu bir çağda yaşamak eğer "iman" gibi bir iddiaya sahip değilse insanı karamsarlıktan,umutsuzluktan başka birşeye sürüklemez..

ve bütün bu olanlar üzerine anladım ki; tarih yazıldığı gibi okunmuyor...yazılırken okunmuyor..

Kalbim Mısır'ın Tunus'un ve diğer diktatörlük rejimi altında inleyen coğrafyaların kıyamlarını izlemek istiyor ve gördüğü her başkaldırıya bu devrimdir demek istiyor.. ama birileri hakikate dair birşeyler söylediğinde herkes gibi benimde canım sıkılıyor..
Biliyorum onlar üzerlerine düşeni söylemek zorunda "rahatsız etmek"onların görevi ve bu sebeple iyiki varlar.. fakat bende elimden gelenin en iyisi olan duayı etmek zorundayım..

İsteğim büyük biliyorum fakat istediğim Rab daha büyük...

"İnsanı düşünceleri değil duyguları ele verir" diyorya Dücane
Olursam bir gün duygularımın kurbanı olacağımdır bende ..

:)

NüHa

*Hilmi Yavuz