Öyle yorgun düşüyor ki kelimeler anlaşılmak uğruna
bazen sadece bir tutam şiir diliyorum gönlüme
Yalnız benim anladığım..
Yalnız beni anlayan...
...
Gel de kur şu içimdeki cümleyi diye çağırıyorum onu
...
Sonra yine aynısı oluyor..
bir şair çıkıyor;
"Gözlerim,gözlerim benim
"Gözlerim,gözlerim benim
denizi ilk defa gören bir çocuğun
birdenbire yaşlanması neyse öyle.."*
diyor
...
Susuyorum
kimse bilmiyor
içimdeki bir nefes sonsuza uğurlanıyor
NüHa
Not:Kitaplar blogumun gelecek müktesabatını biriktirdiğimi göstermiş bulunuyor. :)
Şimdi uzun uzun onların bana geliş hikayesini anlatmak vardı ama denedim yine olmadı..
*Edip Cansever(bknz.ben Ruhi Bey Nasılım)