.............
Şaşılacak bir dünyada yaşamaktı; öğrendik
şimdi külçeler yüklüyüz şaşılacak bir biçimde
külçeler yüklüyüz ve çıkmak istiyoruz yokuşu
Sokaklar gittikçe katı bizim adımlarımıza
peşimizde bütün bahçeleri boşaltan ter kokusu
yankımız soyunup sevap rahatlığı alınan yataklarda
yürek elbet acıyor esvap değiştirirken
bizden artık akması beklenilen kan da katı
kovulduk ölümün geniş resimlerinden.
Efsanelerden kovulduk
kan ve demir kelimeleri söyleyince
elbiseler içindeyiz, şehrin içinde
önümüz iliklenmiş, ayakkaplarımız bağlı
kimsenin uykusunun fesleğen koktuğu yok
altıkırkbeşte vapur ve sancı geç saatlerde
eski savaşçılar vesair geçmiyor bulutlardan
.....................
Biliniyor
bizim mahsustan yaşadığımız
biliniyor
şarkıların sırası bizde
biliniyor
hayat bizden razıdır
biliniyor
otların sarardığı yerlerde güneş
kurşunun değdiği tende heves kalmıştır.
İsmet Özel
Şairin dediği gibi belkide..
Uykularımızdan fesleğen kokularının çekilmesiyle başladı herşey..
Şehri giyinmeyi öğrendik ilkin ve temizyüzlü(!) çocuklar yetiştirmeyi..
sonra varolmayı ben'liğimize değil ötekinin yokluğuna atfettik
suni öfkelerimizin hedefine "modern" dedik ...bitiremedik..
Film vizyona girmeden
Niçin? demeyi becerebilseydik...
Akla ziyan İzmlerin hangi 'boşluğumuzun' yerine göz koyduğunu bilirdik..
NüHa
Şairin ardı sıra..
Şairin ardı sıra..
